Isıl işlemde temperleme sırasında mikroyapısal değişiklikler nelerdir?

Tavlama işlemi

Tavlama, sönmüş iş parçasını daha düşük kritik sıcaklığın altında uygun bir sıcaklığa ısıtan, bir süre boyunca tutan bir ısıl işlem işlemidir. Ve sonra havada veya su veya yağ gibi bir ortamda oda sıcaklığına soğutur.

Tavlama amaçları

(1) söndürme sırasında üretilen artık gerilmeleri ortadan kaldırmak, deformasyon ve çatlamayı önlemek;

(2) gerekli performansı karşılamak için iş parçasının sertliğini, mukavemetini, plastisitesini ve tokluğunu ayarlamak;

(3) yapıyı ve boyutunu stabilize etmek ve doğruluğu sağlamak;

(4) işleme performansını iyileştirmek ve geliştirmek.

Tavlama sınıflandırması

Düşük sıcaklık tavlama

150 ~ 250 ℃ sıcaklıkta tavlama anlamına gelir.

Amaç: sönmüş iş parçalarının yüksek sertliğini ve aşınma direncini korumak, artık stres ve kırılganlığı gidermek.

Temperlemeden sonra, martensitenin düşük sıcaklıkta temperlenmesi sırasında oluşan yapıya atıfta bulunan temperli martensite elde edilir.

(Iğne şeklindeki martensite)

Uygulama aralığı: kesme aletleri, ölçüm aletleri, kalıplar, rulmanlar, karbürize ve yüzey sertleştirilmiş parçalar, vb.

Orta sıcaklık tavlama

350 ile 500 ℃ arasında bir sıcaklıkta tavlama anlamına gelir.

Amaç: daha yüksek esneklik ve verim noktası yanı sıra uygun tokluk elde etmek. Temperlemeden sonra, temperlenmiş bainite elde edilir, bu da son derece ince küresel karbürlerin (veya karbürize yapıların) martensitenin temperlenmesi sırasında oluşan ferrit matriste dağıtıldığı karmaşık yapıya atıfta bulunur.

(Bainite)

Uygulama aralığı: yaylar, dövme kalıpları, darbe araçları, vb.

Yüksek sıcaklık tavlama

500 ° c'nin üzerindeki bir sıcaklıkta tavlama anlamına gelir.

Amaç: İyi mukavemet, plastisite ve tokluk ile kapsamlı mekanik özellikler elde etmek.

Temperlemeden sonra, temperlenmiş sorbit elde edilir, bu da ince küresel karbitlerin (karbürize yapılar dahil) martensitin temperlenmesi sırasında oluşan ferrit matrisinde dağıtıldığı karmaşık yapıya atıfta bulunur.

(Sorbite)

Uygulama aralığı: bağlantı çubukları, cıvatalar, dişliler ve şaftlar vb. Gibi çeşitli önemli yapısal bileşenlerde yaygın olarak kullanılır.